Tante Loulou (deel 1)

Ik weet het, het klinkt heel fout, “tante Loulou”, maar anders heb ik het nooit geweten. Tante Loulou is mijn groottante. Dat betekent dat ze de zus van mijn overleden oma is. Tante Loulou is een alleenstaande pittige dame van iets in de zeventig jaar. Ze had haar eigen kruidenierszaak in Zwevezele en is in het hele dorp bekend. Zij is misschien diegene die het beste de “suikertante” benadert. Als we naar haar gingen (vaak met Nieuwjaar) dan was het feest: snoep en ander lekker. En op de verjaardagen een leuk zakcentje.

Tante Loulou is nooit ziek geweest, haar hele leven niet. Tot nu, ze ligt nu twee weken in het ziekenhuis, terminale longkanker. De vierde van de vijf kinderen die aan kanker zal sterven. Ik heb haar vandaag opnieuw gezien na een paar jaar. Toen is ze er namelijk mee opgehouden de nieuwjaarsfeesten te organiseren. Dat was een beetje de doodsteek voor het weinige contact dat we al met die familie hebben.

Ik voelde me schuldig. Ik kom zelden nog in West-Vlaanderen en dan ben ik meestal blij dat ik eens gewoon bij mijn ouders ben. Maar toch zit ik dan vaak mijn tijd te verdoen aan iets zo vergankelijk als tv. Ik zou mijn tijd beter spenderen aan de onvergankelijke vergankelijkheid van de mens.

Het was dubbel vandaag, dat bezoek. Aan de ene kant was ze heel blij om me te zien en ik ook haar nog eens te zien. Aan de andere kant ervoer ik mijn aanwezigheid als bedreigend voor haar: als zelfs Job nog eens op bezoek komt, dan moet het wel erg zijn.

Ik heb nog veel te leren van het voorbeeld van Jezus. Jezus nam ook wel tijd voor zichzelf, maar tegelijk zie je dat hij zo vaak bewogen was. Hij gaf om de mensen die hij ontmoette en nam tijd voor hen. Dat doe ik nog veel te weinig. Ik heb best wel een druk leven, maar ik zou gerust wat meer tijd kunnen maken voor echt belangrijke zaken. En ik hoop dat dit niet enkel bij een blogpost blijft. Ik moet nog op een uitgesteld geboortebezoek, ik moet dringend mijn beste vrienden nog eens op zoeken, ik moet nog eens bij mijn opa langs. Het besef is er, nu nog de praktijk.

Categories:

Comments

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Blog at WordPress.com.

%d bloggers like this: