Jakobus

Ik heb vandaag voor de zoveelste keer de Brief van Jakobus eens doorgelezen. Wat hou ik van die brief! Jk is de brief die ik geregeld eens lees als ik weer met mijn voeten op de grond moet komen. Exegetisch is het geen moeilijke brief; er zijn maar weinig inhoudelijke discussie. Maar wat is de brief praktisch moeilijk! Jk gaat in op een aantal heel praktische onderwerpen, zoals rijkdom, roddelgedrag, gebed, lijden… en wijst zijn lezers erop dat het belangrijk is dat geloven niet enkel een ‘theoretische’ of een ‘theologische’ oefening wordt. Het gaat om de praktijk:

‘U gelooft dat God de enige is? Daar doet u goed aan. Maar de demonen geloven dat ook, en ze sidderen. Dwaas, wilt u het bewijs dat geloof zonder daden nutteloos is? Werd het onze voorvader Abraham niet als een rechtvaardige daad toegerekend dat hij zijn zoon Isaak op het altaar wilde offeren? U ziet hoe geloof en handelen daar hand in hand gaan, en hoe het geloof vervolmaakt wordt door daden. Zo ging in vervulling wat de Schrift zegt: ‘Abraham vertrouwde op God, en dat werd hem toegerekend als een rechtvaardige daad.’ Hij wordt zelfs Gods vriend genoemd. U ziet dus dat iemand rechtvaardig wordt verklaard om wat hij doet, en niet alleen om zijn geloof. Werd niet ook Rachab, de hoer, rechtvaardig verklaard om wat ze deed, toen ze de verkenners ontving en langs een andere weg liet vertrekken? Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is ook geloof zonder daden dood’ (Jk2:19-26).

Zeker de moeite om eens Jk door te nemen! Als je daar enige hulp bij wilt, kun je misschien terecht bij een van de studiebundels die ik ooit eens gemaakt heb. Ik moet je wel waarschuwen, hij is al een aantal jaar oud en misschien representeert hij niet overal mijn huidige mening.