Mijn vader werkt met mensen met een verstandelijke beperking. Al zolang als ik me kan herinneren, kwamen thuis af en toe zulke mensen over de vloer en heb ik hen dus soms in mijn omgeving gehad. Met andere woorden, ik voel me niet echt ongemakkelijk wanneer ik in de buurt kom van iemand met het Downsyndroom. Meer nog, ik vind het soms wel amusant dat andere mensen zich zo ongemakkelijk voelen, terwijl het uiteindelijk helemaal niet zo bijzonder is om eens een gesprekje te voeren.
De Nederlandse omroep EO heeft sinds kort het programma Upside Down, een beetje Benidorm Bastards, maar dan met mensen met een verstandelijke beperking. Tegenover de oudjes van Benidorm Bastards weten mensen soms al niet goed te reageren, maar tegenover mensen met Down staan de gefopten vaak met de mond vol tanden.
Het programma maakt op grappig wijze duidelijk dat je met mensen met Down normaal kunt omgaan. Mooi initiatief.
http://player.omroep.nl?aflID=11360225
Op Goedgelovig loopt een discussie over de ethische verantwoording van dit alles (hoe kan het ook anders: op Goedgelovig wordt over alles gediscussieerd), maar ik vind de insteek daar niet helemaal terecht. Het lijkt me redelijk duidelijk dat hier net niet de draak gestoken wordt met mensen met Down.
De dierenartsassistent in het filmpje bijvoorbeeld laat achteraf duidelijk zien dat hij heel goed weet dat de dingen die hij tegen de gefopten zei fout waren. Upside Down laat door het uitvergroten net zien dat het helemaal niet nodig is om zo krampachtig te reageren tegenover mensen met een beperking. Ik vond het programma dus eigenlijk best wel respectvol en vooral de reacties van de mensen héél herkenbaar.
Leave a Reply