Vandaag werd ik er weer op gewezen dat ik nog veel te leren heb wat betreft communicatie. Ik heb al meermaals meegemaakt dat ik volkomen verkeerd begrepen werd en dat is onlangs opnieuw gebeurd. Hoewel ik goede bedoelingen had (al ga je daar soms aan twijfelen bij jezelf), blijkt toch dat sommige mensen die bedoelingen verkeerd opvatten.
En nee, het probleem ligt niet bij hen. Dat zou te gemakkelijk zijn. Ik ben de laatste tijd opnieuw best wel veel bezig geweest met het onderwerp christelijke gastvrijheid. Daarin raak ik meer en meer overtuigd dat het getuigt van een christelijke houding om je net aan te passen aan de mensen waarmee je spreekt.
Ik vind bijvoorbeeld zeker dat mensen die in Vlaanderen willen komen wonen, Nederlands moeten leren. Ik vind echter niet dat we daar te stellig in moeten worden. Integendeel, het toont heel wat karakter als jij op zo’n moment moeite doet om je aan te passen aan de Ander.
En dat geldt net zo voor situaties waar ik me blijkbaar verkeerd uitdruk. Hoewel ik zou kunnen verwachten dat mensen zich aanpassen aan mijn manier van uitdrukken (wat ik ten dele ook hoop), vind ik het in de eerste plaats belangrijk om me anders te leren uitdrukken. Dat betekent niet dat ik noodzakelijk mijn mening verander. Mijn ervaring is dat heel wat meningsverschillen zich immers niet situeren op het inhoudelijke niveau (de mening), maar op het vormelijke aspect (de communicatie).
Nog veel werk aan de winkel dus. Ik ben dankbaar voor de mensen die me helpen aandachtig te blijven leven.
Leave a Reply