Ik ga de laatste tijd niet zo vaak sporten. Veel minder dan goed voor me is. Net op een dag dat ik daar weer eens mee geconfronteerd wordt, lees ik het volgende bericht:
vr 23/11/07 – De man die in Elsene tien kleuters van een basisschooltje had meegenomen naar een supermarkt, is vrij onder voorwaarden.
De man had de kinderen meegenomen naar het grootwarenhuis om snoep voor hen te kopen. Twintig minuten later bracht hij hen terug naar de school. De leerkracht die toezicht hield op de speelplein, had niets gemerkt. Pas toen de kleuters de snoep bovenhaalden op de speelplaats, merkte ze dat er iets mis was.
De stadsarbeider heeft een gerechtelijk verleden, maar niet voor zedenfeiten. Hij werd vandaag voor de onderzoeksrechter geleid. Het parket vroeg zijn aanhouding wegens ontvoering van kinderen tussen twee en vijf jaar. De onderzoeksrechter ging daar echter niet op in. De man werd onder voorwaarden vrijgelaten. Hij mag voortaan niet meer in een straal van 150 meter van een schoolomgeving komen, hij moet zich psychiatrisch laten begeleiden en moet ook verplicht twee uur per week sporten.
De schooldirectie start intussen een tuchtonderzoek tegen haar personeel.
(bron: vrtnieuws.net)
Ik besef nu dat ik opnieuw serieus moet overwegen om weer te gaan sporten. Ik zou niet willen dat ik volgende week bij het basisschooltje hier in de buurt over de vloer kom en dan helemaal gefrustreerd ben omdat de kinderen zo vrolijk vluchtig aan het rondhuppelen zijn en het duidelijk van hen afstraalt dat zij – in tegenstelling tot mij – barsten van de energie. Wat zou de verleiding dan groot zijn om ze net als de man uit Elsene met te nemen naar de lokale supermarkt. En dan mogen die kindjes zich volproppen op míjn kosten. Eens zien of ze na een aantal van die winkeltochtjes nog altijd even uitdagend zullen rondhuppelen. Dán zullen eens zien of zij net zoals mij bestand zijn tegen een leven zonder lichaamsbeweging. Ik ben benieuwd.
Leave a Reply