De Standaard meldt vandaag dat ondanks de financiële crisis de verkoop van fairtrade producten blijft stijgen. Van de Vlaamse supermarktketens verkoopt enkel Aldi geen eerlijke producten.
Ik heb wel eens iemand horen zeggen dat hij niet goed tegen deze fairtrade-hype kon. Mensen kopen fairtrade producten om er bij te horen. Eerst en vooral vind ik zo’n uitspraak heel typisch (en het verwonderde me zelfs niet dat die door een evangelicaal geformuleerd werd, vergeef me mijn vooroordelen). Waarom zo cynisch doen over iets wat positief is? Want dat is het ook echt. Waarom ze het doen, dat kun je niet meten, maar in andere delen van de wereld krijgen steeds meer mensen nu loon naar werken. Westerlingen gaan blijkbaar nadenken over geld en hoe er sociaal rechtvaardig mee om te gaan.
Het voorbeeld doet me eigenlijk spontaan denken aan de reacties waartegen Paulus in de Filippenzenbrief reageert. Blijkbaar waren er mensen die Jezus verkondigden uit nijd en twist (1:15). Paulus zegt de Filippenzen dat ze zich daarover geen zorgen moeten maken: zolang Jezus maar verkondigd wordt (1:18). Paulus verblijdt zich in die verkondiging.
Ik weet zelf niet met welke motieven mensen eerlijke producten kopen. Misschien is het omdat ze ‘erbij’ willen horen. Misschien omdat ze boos zijn op de grote internationals. Misschien ook omdat ze oprecht willen dat de cacaotelers, banananenplukkers, suikerrietboeren… een menswaardige behandeling krijgen. In ieder geval wordt dat laatste steeds meer en meer bereikt en daar verblijd ik me in.
Leave a Reply