Sociale betrokkenheid?

Ik geef niet graag geld. En dat is een algemene regel. Ik ben niet echt een vrijgevig iemand te noemen. Maar ik geef absoluut niet graag geld als me dat in een station gevraagd wordt. Je kent de vraag wel: ‘Heb je een halve euro voor een treinticketje?’ Meestal geef ik niets.

Gisteren zat ik te wachten in Brussel-Noord. De trein van Leuven naar Brussel had een heel kleine vertraging, met als gevolg dat ik daar haast een uur mocht zitten. Een beetje verder zat een bedelaar. Een geblondeerde vrouw stopte naast hem en begon een praatje te slaan. Ik bewonderde de vrouw dat ze zomaar met iemand die door de meeste mensen genegeerd wordt, begon te praten. Wat ben ik daar zelf slecht in… Ik zal het toch ooit eens moeten leren om ook aandacht te hebben voor dit soort mensen.

Plotseling kwamen een vrouw en een man naast me zitten. De vrouw had veel te ruime kleren aan. De mensen zeulden drie gigantische zakken met zich mee. Ik wil niet te veel gaan labellen, maar ze zagen er wat marginaal uit. (Dit laatste vooral om de situatie te schetsen.)

Opeens vroeg de vrouw me in het Frans of ik haar een euro kon geven om te bellen. Zoals je intussen weet, geef ik niet graag zomaar geld en ik zei dat ik dat niet wilde. Daarop ging ze verder en begon ze andere mensen aan te spreken. Intussen werd ik boos op mezelf. ‘Job,’ dacht ik, ‘geef dan desnoods geen geld, maar laat haar je gsm gebruiken om te bellen.’ De vrouw kwam terug en begon tegen de man te zeggen dat het niks werd. De exacte bewoording was: ‘Njet, njet, njet.’ Dat herinner ik goed omdat het Russisch uit de mond van een Franstalige niet zo vanzelfsprekend leek.

Ik greep mijn kans en zei: ‘Mevrouw, je mag gerust mijn gsm eens gebruiken.’ (In het Frans uiteraard.) Ze keek me aan en zei zonder veel gêne: ‘Het was eigenlijk voor een pak sigaretten.’ Ik was ontgoocheld. Net om die reden geef ik niet graag geld. En dit versterkte mijn apathie in dat soort situaties. Toch kwam er nog een gevoel bij kijken wat ik niet goed kon plaatsen: ik vond het spijtig dat ik geen sigaretten bij had…


Comments

4 responses to “Sociale betrokkenheid?”

  1. Ik heb dit voorbeeldje gebruikt in mijn preek van gisteren als een geslaagd voorbeeld van discipelschap. Ik hoop dat ik mocht.

  2. Het moet trouwens zijn: ‘… een gevoel bij kijken dat ik niet kon plaatsen: …’

    Leve de kommaneukers!

  3. Ok, het is spreektaal. De taalunie zegt dat het niet algemeen aanvaard wordt, maar tegelijk wordt niet ontkend dat het niet mag gebruikt worden:

    http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/49/ (zie punt 5)

    En ja, je mocht het gebruiken… ik hoop dat ik dan wel nog eens ‘live’ van je mag horen hoe precies.

  4. Spreektaal? In Nederland dan hoofdzakelijk waarschijnlijk. 😀

    In een Vlaamse context zie ik het nog niet zo snel gezegd worden.

Leave a Reply to JobCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Discover more from job.blog

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading