Waar ik op dit moment werk, werken ook heel wat Fransen. Ik vind het geweldig. Eindelijk kan ik weer eens mijn Frans opfrissen. Velen ervaren het echter als bedreigend. ‘Die Fransen komen hier, nemen ons werken af en weigeren Nederlands te leren’ (wat helemaal niet waar is, want ze doen echt moeite). Hoe we het ook draaien of keren, we zijn allemaal een beetje gek op onze eigen cultuur. Veel christenen zien culturele verschillen als een gevolg van de zondeval. Eigenlijk zouden we samen hét volk van God moeten zijn. Is dat zo? Als ik Op21-22 lees, dan merk ik dat Johannes over de volken spreekt. Vreemd, niet? Ook op de nieuwe aarde is sprake van meerdere volken. Er is weliswaar een gemeenschappelijke basis: het prijzen van God, maar toch blijft er ook ruimte voor diversiteit. Ik zie het als een uitdaging om ook vandaag al van die verscheidenheid te proeven én te genieten, zelfs al kost het me veel moeite om de mensen uit andere culturen te begrijpen. Iemand op het werk had tegen Moussa, een islamitische Fransman, gezegd dat werken iets voor katholieken was, niet voor moslims. Tijdens de pauzes had ze het constant over Al Qaida en Bin Laden. Dit gebeurde voor ik daar begon, maar ik hoop dat ik zou gereageerd hebben als ik erbij zat. Ik vind het verschrikkelijk. Waarom doen mensen dit toch?
Ik hoop dat u bij het onderstaande filmpje dezelfde geschokte emoties krijgt:
For the English speakers: I don’t agree with the man in the clip at all. It is an illustration of how bad the hatred against other cultures is becoming and how it is being disguised. I write this in English because I don’t want to leave room for misinterpretation for my English friends who might end up here.
Meer over dit onderwerp zul je hopelijk over een paar maanden kunnen lezen in een boekje dat ik met een aantal andere mensen aan het schrijven ben.
Leave a Reply