Een paar weken geleden opperde ik dat het eerste doel van de kerk was God te dienen en het tweede doel de naaste. Ik ben op dit moment bezig in een boek (Evangelical Futures, ed. John G. Stackhouse) waarin de editor zegt dat het typisch is voor evangelicalen om missie als doel voor de Kerk voorop te stellen. Ik moet zeggen dat ik mijn mening misschien moet bijschaven. Het feit dat de kerk blijft bestaan in deze wereld, duidt er op dat het God dienen in de eerste plaats betekent dat we missionair zijn. Als dat niet het geval is, dan lopen we precies het gevaar dat we inderdaad ecclesiocentrisch zijn.
Als het dienen van God door aanbidding en verering centraal zou staan als doel van de kerk, dan zou je je kunnen afvragen waarom we dat dan noodzakelijk in een gebroken wereld moeten doen. Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat het vereren en aanbidden van God niet een belangrijk aspect vormt van de Kerk en zeker in de levens van de individuele gelovigen meer centraal moet staan dan wat dan ook. Aan de andere kant opnieuw: we moeten blijven oppassen voor ego- en ecclesiocentrisme.
Wat vinden jullie ervan?